Rest mij nog 1 iets belangrijks - Magda en André

Magda en André
uit het diepste van ons hart houden wij er aan jullie heel erg te bedanken voor de steun en begeleiding. Voor het lekkere eten, de was en de plas, te veel om op te noemen.
Jullie hebben er voor gezorgd dat wij onze droom konden waarmaken.

DANK JE WEL  !!!!

Eddy en Christa

donderdag 26 mei 2011 - vertrek naar huis

Vandaag vangen we de tocht aan naar huis. Aangezien er nog voldoende tijd over is, wordt er besloten de tocht huiswaarts in etappes te doen.
Vandaag rijden we tot Carrion de los Condes, waar we ook met de camion zijn gestopt.
We hebben nu even de tijd om het stadje te bezoeken en ook om de kerk van het klooster binnen te lopen.
Ook hier is een Parador gevestigd. Zioli. Tijdens onze passage waren Magda en André hier al gaan eten.
Dus doen we dit nog een keer.
Heel lekker en met heel veel klasse.

restaurant Zioli

Onderweg doorheen Frankrijk brengen we ook nog een bezoek aan de Nederlandse vriend van onze reisgezellen : Kees en Marij. Mevrouw GPS stuurt ons echter langs zo kleine baantjes, dat we bijna met de mobilehome er niet langs kunnen. Maar we geraken toch ter plaats.
Kees, Marij, André en Magda hebben mekaar leren kennen tijdens de camino en zijn nog steeds vrienden.
Kees en Marij hebben in Frankrijk een oud huis gekocht en zijn daar al 8 jaar aan verbouwingen bezig. Maar het mag gezien worden : hun huis is een pareltje.

Een volgende dag rijden we gezapig doorheen het Franse landschap. Wat is Frankrijk groot en mooi. Heel veel akkers en wijngaarden. Er komt geen einde aan.
We rijden naar een klein stadje Vezelay waar ook een route van de camino start, net als in Le Puy. Het is een mooi stadje dat op een berg is gesitueerd, maar wel al vrij toeristisch. Zo een beetje à la "La Roche" of "Durbuy". Heeft ook een kathedraal.
's Avonds slapen we op het hof van een boerderij. Een "fois gras" - kwekerij. Wij krijgen een lekkere maaltijd voorgeschoteld, maar wel nogal duur voor wat het was. Maar kom, we gaan niet klagen. De bonen met canard hebben gesmaakt en zorgen de dag nadien voor een goede darmwerking.

Kathedraal St Madeleine in Vezelay

Dan verkennen we nog wat de champagnestreek - heel mooi met al die wijngaarden.
Het laatste stuk van onze reis verloopt helaas niet zo goed. Op ongeveer 2 uur van huis krijgen we plotseling nog een klapband. Gelukkig kan André de mobilehome goed onder controle houden en zet hem veilig aan de kant. Een telefoontje naar Europe Assitance zorgt er voor dat we anderhalf uur later terug kunnen verder rijden.
Bij onze thuiskomst wacht ons echter nog een verassing : ma, pa, broer, schoonzus, dochter en vriendje zitten allemaal geduldig op ons te wachten. Met spandoek aan de gevel en champagne.
Wat een ontvangst en thuiskomst !

Woensdag 25 mei 2011 - Aankomst van Eddy in Finisterra

Eddy zet het laatste stuk van zijn tocht in. Hij liet weten dat het nogal veel bergop en bergaf is. Maar wel heel mooi landschap. Heb al wat spijt dat ik niet ben meegestapt.
Het eindpunt van de dag is de Faro de Fisterra - wat de vuurtoren blijkt te zijn. De legende zegt dat Jacobus hier aan land zou zijn gekomen, vandaar dat nog heel wat mensen ook dit laatste deel er nog bij doen.
In principe moet je hier je kleren verbranden, maar Eddy houdt het bij zijn pet.
Toen onze reisgezellen zelf de tocht ondernamen, deden zijn dit stuk met de bus.
Magda herinnerde zich dat zij hier heel lekker langoustine heeft gegeten. Wij gaan dus op zoek naar dit restaurantje, maar alles is in de loop der jaren onherkenbaar veranderd.
Toch vinden we een restaurant waar ze nog langoustines serveren. Eerst wordt, net als bij kreeft het exemplaar levend getoond. Eigenlijk een beetje gruwelijk. Maar ja, het moest maar zo lekker niet zijn.
Wij proeven ook een gerecht genaamd "pieds de pouces" - vergelijkbaar met garnalen die je eerst nog moet pellen.
We verschieten alleen een beetje van de rekening, want alles wordt in gewicht afgerekend.
Ja, langoustine à 100 euro/kg en kreeft la même chose, wat aperitieven, extra desserts : gepeperde rekening van 370 euro - maar ja, op het einde van de pelgrimstocht mag je je toch 1 keer laten gaan, niet ?
En het heeft gesmaakt !

Ziet het er niet lekker uit ?

Magda laat het zich smaken

Faro de Fisterre

Christa

dinsdag 24 mei 2011 - Eddy zet zijn tocht verder

Zoals gezegd zet Eddy zijn tocht nog verder. Hij gaat door tot Finisterra. De af te leggen 100 km tot "het einde van de wereld" zal hij in 2 dagen afleggen op zijn ééntje.
Zelf blijf ik bij Magda en André en gaan een beetje shoppen. Wij lopen een ganse voormiddag rond in de welgekend "El Cortes Inglès" en kopen er wat souvenirs. Ook Magda koopt een kleedje voor haar kleindochtertje Fientje.
Ik ga aan de haal met een aantal panda's voor de collectie van dochterlief en nog wat voor haar vriendje.
Wij hebben afspraak met Eddy halverweg zijn tocht in Maronas. Wij mogen de mobilehome plaatsen op een parking van (alweer) een plaatselijke herberg. Mensen zijn hier toch nog wel vriendelijk.
Wij nemen dan ook gewillig plaats op het terras en krijgen al gauw gezelschap van een groepje van 5 vrouwen die op hun eigen manier een tocht aan het maken zijn. Wij raken aan de praat. Heel toffe meiden. Als we Eddy in de verte zien aankomen halen de dames hun zangboek boven en geven mijnen Eddy zowaar een serenade : "El fin del camino......tra la la..."
Wij blijven maar wijn consumeren en het resultaat hiervan : tijdens het kaartspel weet bijna niemand meer wie welke kaart heeft gespeeld...
Hoog tijd om in ons bedje te kruipen

Christa

maandag 23/5/2011 - Labacolla - Santiago de Compostela

Kathedraal van Santiago

Nog 10km te gaan en we zijn op onze eindbestemming.
We slapen vndaag wat langer en ontbijten samen met Andre en Magda.
Rond 8 uur starten we: We passeren het punt waar normaal de pelgrims stoppen voor ze Santiago binnenlopen : Monte de Gozo. Hier staat ook een herdenkinsmonument voor paus Johannes Paulus II omdat hij daar blijkbaar eens een bezoek heeft gebracht en zou verwezenlijkt hebben dat hier heel wat overnachtingsplaatsen voor pelgrims erbij kwamen.
We zien Santiago al liggen en lopen de voorstad binnen
Om 10 hr is het dan zo ver we staan voor de kathedraal. We hebben het gehaald.
Op het plein aankomend was het wel een raar zicht want er kamperen blijkbaar een groot aantal protestjongeren met hun tentje - echt geen zicht.
We gaan dan naar het bureau voor de pelgrims om onze Compostela te halen - lees : ons diploma
Moeten bijna een uur aanschuiven. We laten nog een fotocopie nemen want dan kunnen we vanavond in de parador gratis eten als we bij de 10 eerste zijn.
Om af te sluiten gaan we nog naar de pelgrimsmis om 12 hr met Magda en Andre.
Dan duiken we het stadje in op zoek naar een paar souvenirs.
En zoals gezegd eten we vanavond gratis in de parador.
Mijn ventje gaat morgen nog door naar Finestra - nog een 100 km verder. Hij wil dit in 2 dagen doen.
Ik blijf bij Magda en Andre.
Mijn doel is bereikt : het halen van Santiago De Compostela
Het is goed geweest.
Een aanrader voor eenieder die van wandelen en van de natuur houdt.
Christa

22/5/2011 - Castañada -Perdouzo -Labacolla

Hoe dichter tegen Santiago, hoe groter de tekens

Onze laatste volle stapdag vandaag.
Blakende zon direkt in de ochtend - Geeft een heel mooi beeld
We komen vandaag ook opnieuw onze Deense man tegen, die we al een paar keer op de goede weg helpen. 76 jaar is hij en hij loopt iedere dag evenveel km als wij - niet te geloven. Hele positieve mijnheer. Maar deze nacht is toch eens in een hotel gaan slapen. Kwestie van een beetje proper in Santiago toe te komen.
Wij krijgen vandaag een paar serieuze kuitenbijtertjes te verweken, wat blijkbaar niet zo goed in ons boek is aangeduid. Kort maar heel stijl omhoog.
We lopen in de ochtend door Arzúa, wat toch nog een vrij grote stad is.
Pedrouzo lopen we, zonder het te weten langszij. Je moest even van de baan afwijken om in dit dorpje te kunnen vertoeven. Pech gehad, want dit was het plaatsje waar we ons boterhammetje gingen opeten.
We lopen dan maar door tot het eerstvolgende etablissement.
Onderweg zien we een aantal rare constructies. Dit blijken opslagplaatsen voor graan of maïs te zijn.
Bijna in Labacolla lopen we langszij het vliegveld. Iedere keer als je een vliegtuig ziet vertrekken denk je : alweer een vliegtuig vol pelgrims die naar huis vertrekken.
We blijven ook in dit dorp voor overnachting.
Magda heeft opnieuw voor een lekker diner gezorgd  met meloen met hesp als voorgerecht. jammie

ZE ZIJN ER!!!

Hey allemaal juist ons mama aan de lijn gehad. Ze lopen momenteel binnen in Santiago de Compostela. Ik wou jullie dit toch efkes laten weten.
Groetjes Iris

zaterdag 21/5/2011 - Ventas de Naron - Melide - Castañeda

Eucalyptusbomen

De eindbestemming staat voor vandaag nog niet vast. Magda zal laten weten waar ze de mobilehome hebben kunnen installeren.
We vertrekken vandaag in de dichte mist en zien geen 50meter ver. Jammer, zo kunnen we ook niet genieten van de prachtige vergezichten. Gelukkig maken de geur van kamperfoeli en andere bloemen, vogel- en kikkerconcerten veel goed.
Rond 10 uur verdwijnt de mist dan toch en wordt het alweer vrij warm.
We lopen nog 2 mensen uit Dendermonde tegen het lijf - veel Belgen komen we hier niet tegen, hoor
Op de middag zitten we al in Melide en besluiten we om in een plaatselijke bar voor een keer een pizza en een grote vleesschotel -voor mijnen Eddy - te benuttigen. Ook lekker.
In Melide zelf vinden we in de stad nog een schoenmaker die de schoenen volledig eigenhandig maakt. Leder snijden, stikken, zolen erop enz... Zo vind je ze niet meer.
Melide uitgelopen lopen we voor het eerst door een bos waar eucalyptusbomen staan. Herkenbaar aan de stammen die zowaar in lange vellen afpellen en natuurlijk ook de geur van de bladeren.

Van Melide gaan we idd nog verder naar Catañeda, een klein dorpje in de buurt van Arüza. Maar om daar te geraken moeten we echt wel nog wat flink bergop en bergaf.

vrijdag 20/05/2011 - Sarría - Portomarin - Gonzar - Ventas de Narón

gisteren kregen we alweer van Magda lekker krachtvoer voorgeschoteld. Spinazie met room en een ferme biefstuk.
We wandelen Sarría uit via een vrij sterke helling. Vandaag krijgen ze een glooiend landschap langs akkers. Eingelijk weinig te zien, maar toch genieten we. Even voorbij Brea passeren we het 100-km punt.
Portomarin daarentegen is al vrij toeristisch. Dit stadje, langs weerszijden van de rivier, werd in 1960 onder water gezet voor een stuwmeer. Door de lage waterstand kunnen we hier en daar nog een overblijfsel van een huis bemerken. De kerk van dit dorpje werd echter steen voor steen afgebroken en opnieuw opgebouwd in het nieuwe gedeelte.
Vanuit Portomarin gaat het 8km in stijgende lijn. Gaan voorbij Gonzar om dan in het boerengat Ventas de Naron te belanden. Er is alleen een bar en 2 huizen... en heel veel vliegen.
Magda zorgt nog voor een supriseke : ze heeft St Jakobsvruchten´- kan het toepasselijker ? - op een bedje van prei klaargemaakt als voorgerecht - heeeerlijk
Het hoofdgerecht was een Spaanse hamburger met lekker witloof.
Alles wordt doorgespoeld met een 5-tal flessen vino en een kaartspel in de plaatselijke bar
Christa

kerk in Portomarin die steen voor steen werd afgebroken en herbouwd

donderdag 19/5/2011 - O Cebreiro - Triacastela - Sarría

aan het monument voor de pelgrim op Alto de Pio

Omdat Andre en Magda tot gisterenavond met de smid Firmin op zwier waren, besloten wij voor de eerste keer een "menu de Pelegrino" a 9 euro de man te eten.
Wij krijgen eerst een soepje voorgeschoteld met vrij veel groenten in. Niet slecht. Dan kiezen we beiden het zekere voor het onzekere en kiezen we voor een forrel- was ook lekker en als nagerechtje een flan caramel en een tarte de Santiago, alles naar binnengewerkt met een flesje vino blanco - in de prijs inbegrepen.
Gisteren hadden onze reisgezellen ook de koepel van de mobilhome laten openstaan. Gevolg : bij een slagvlaag gans de mobilehome nat aan de binnenkant - zetels en al. Dus ook ons slaapplaatsje kleddernat. Firmin de smid gaf een stuk mouse mee, zodat we toch nog mals en droog lagen om te slapen.
Vandaag besluiten we 2 etappes uit het boek op 1 dag af te werken. In het eerste gedeelte moeten we nog een flink stuk stijgen naar de Alto de Pio, waar een heel groot monument staat voor de pelgrims.
In Fronfia worden we aangesproken door een oud vrouwtje. Gelukkig stond er een verwittiging in onze gids : zij probeert pannekoeken te verkopen aan de voorbijgangers, maar aan een zeer dure prijs.
In Triacastela moeten we de keuze maken tussen de weg over het klooster van Samos of via kleine dorpjes.
Wij verkiezen het laatste omdat deze niet over de weg blijkt de lopen. En wij krijgen waar voor ons geld. Supermooie kleine baantjes, stijgen, dalen, het kan niet op, volledig natuurparcours.
We hebben er van genoten.
We komen dan aan in Sarría rond 16hr en vinden Magda en Andre terug op een publieke parking vlakbij een riviertje. Ze weten de schone plekjes toch altijd te vinden.
Morgen zullen we vermoedelijk het 100 - km  punt bereiken.
Ja, het begint te korten.
Christa

Dank

ik wil jullie ook bedanken voor de reacties zowel op de blog als via SMS of telefoon.
Deze berichtjes zijn een hart onder de riem en een stimulans voor ons om door te gaan.
Groetjes
Eddy en Christa

woensdag 18/5/2011- Camponaraya - Villafrance del Beirzo - O Cebreiro

Magda en Andre vertoeven vandaag om nog in het gezelschap van de smid te vertoeven en spreken af dat we vandaag zelf voor ons avondmaal zullen zorgen
We vertrekken voor een vrij zware tocht - meer dan 40 km met op het laatste een nieuwe klinm naar  1500m - maar heel steil op een wandelafstand van 5 km -
We komen opnieuw door een aantal kleine dorpjes maar merken toch dat het landschap hier wat groener wordt dan enkele dagen geleden
We stappen door Cacabelos waar we mooie watermolens  kunnen zien. Opnieuwe lopen we door een glooiend landschap vol wijngaarden. In Villafranca sta ik voor de "Puerto de Perdon" - waar - alweer - mijn zonden zijn vergeven.
Hierna lopen we een vrij lange tijd met aan de rechterkant een rivier en de linkerkant een straat. Af en toe laten de wegwijzers ons opnieuw een aantal kleine dorpjes binnenwandelen.
In Herrerias vangen we dan eindelijk de klim aan. Gelukkig schijnt de zon niet en komen er zelfs wolken aanzetten. Halfweg de toch zware klim, in La Faba, wordt de bewolking dikker en komt er zowaar een onweer boven ons hoofd hangen. Ik ben er niet gerust in.
Tegen dat we eindelijk op ons eindpunt aankomen lopen we in de mist en begint het te onweren.
Gelukkig kunnen we een bar binnenvluchten
Christa

dinsdag 17/5/2011 - Foncebadon - Molinaseca - Ponferrada - Camponaraya

Spookdorp Foncébadon

Gisterenavond nog lekker gegeten in het plaatselijk "Convento" voor een schappelijke prijs - 63 euro voor 4 personen en 2 flessen wijn ingebrepen - daarvoor kan je het in België niet krijgen.
We verlaten de spookstad om verder te klimmen naar 1500 m hoogt naar het Cruz de Ferro. Normaal moesten wij vanuit België een steen meebrengen en deze aan de voet van dit kruis achterlaten. Andre liet ons weten dat dan al onze zonden zouden zijn vergeven. - Welke zonden ? Een braaf meiske als ik heeft geen zonden.
Daarna krijgen we nog een sterke daling tot in de stad Ponferrada. Met de koeiebellen op de achtergrond lijkt het wel of we in Oostenrijk zitten. Maar alweer is het uitzicht prachtig.
In El Acebo houden we even halt bij een monument voor een Duitse fietser die hier omkwam.
Ponferrada heeft een mooi kasteel. ·t Is eens iets anders dan een klooster of een kerk. Het stadje binnenlopend lijkt het nog vrij toeristisch ook. En dan .... wat zien we daar ???? "Cafe Maes Flandes" Dit kan mijnen Eddy niet passeren. Na 2 leffes en een bord "patattas bravas" lopen we nog 2 uur door naar Campanaraya. De mobilehome is hier geïnstalleerd bij de plaatselijke smid en vriend  Firmin van onze reisgezellen. Wij krijgen prompt een kamer aangeboden, maar weigeren omdat wij nogal vroeg moeten vertrekken
Christa

maamdag 16 mei 2011 - San Justo de la Vega - Astorga - Rabanal Del Camino - Foncebadón

Gebouw in Astorga ontworpen door Gaudi

Eerst stappen we rustig de stad Astorga door. Een hele mooie stad waar ook een gebouw staat dat door Gaudi - zelfde architect als La Sagrada Familia in Barcelona - staat. Ook de kathedraal van Santa Maria is overweldigend. Terug de stad uitlopend komen we voorbij een "ermetia" die is ongvormd tot een kapel. Wij moeten er onze naam, leeftijd en nationaliteit in een boek schrijven van de "lijfwacht" - Mijnen Eddy is plots 10 jaar ouder geworden - merk ik. Hij schrijft 58 jaar ipv 48jaar. Ja, wat een camino allemaal met je kan doen. Eens de stad doorgelopen keren we terug naar de bergen - heerlijk
Opnieuw de bloemenpracht - de stilte. We komen nogal vrij vlug aan op onze eindbestemming Foncebadón, wat een spookdorp blijkt te zijn. Heel wat gebouwen zijn ingestort en afgebroken.
Maar toch blijven veel pelgrims in de plaatselijke albergues en refugio´s slapen.
Morgen gaan we tot Camponaraya, waar Magda en Andre een plaatselijke oude vriend - de smid - na heel wat jaren zullen terugzien
Christa

zondag 15 mei 2011 - Trabajo del Camino - Villadongos del Paramo - San Justo de la Vega

In het kleine dorpje voorbij Leon vonden er gisterenavond "Fiestas Folklores" plaats. Een aantal plaatselijke volksdansgroepen lieten hun van hun beste kant zien
Vandaag begint de etappe alweer langszij de autosnelweg. Gelukkig is het zondag en rijden er niet zoveel auto´s. Bij Puente y Hospital de Orbigo kunnen ze een weg nemen die ietsjes langer is maar ons toch terug leidt naar de volle natuur. Een ware verademing. In Puente y Hospital houdt een agent het verkeer tegen. Heel vriendelijk, maar het is niet voor de pelgrims. Er gaat nl juist een loopwedstrijd door in het dorp. Dit dorp heeft ook een hele mooie brug, maar deze staat helaas in de steigers.
Bij aankomst in het dorpje voor Astorga staat de mobile home rechtover de plaateslijke bar. Wij verhuizen onze kaarttafel daarheen. De Spanjaarden kennen dit type van kaarten niet en kijken dan ook met vewondering als we vaak nogal luid lachen - of zou het zijn omdat wij hun voetbalmatch op TV storen ?
Christa

kleine meisje in de volksdansgroep kreeg veel applaus

3 laatste berichten staan wat door mekaar- sorry-kijk naar datum aub

donderdag 12 mei 2011- Carrion de Los Condes - Calzadilla de La Cueza - Sahagún

Voor diegenen die het intresseert : ik heb nog wat foto's gedownloaded in de berichten vanaf 5 mei.
Gelukkig is het vandaag wat frisser - De zon laat zich maar af en toe zien.
Het eerste deel naar Calzadilla is direkt een flink stuk van 17 km. Het is net of ze hier een bus of 10 met pelgrims hebben gelost. 1 grote stroom.Vandaag zien we ook voor het eerst 2 Vlamingen. De ene is van Roeselare de andere van Kortrijk en volgens hen loopt hier ook nog iemand van Tremelo. Zij volgen letterlijk de etappes van het boek. Hierdoor laten we hen Terradillos achter.Naar Terradillos de Templarios nemen we de alternatieve weg om niet opnieuw naast de grote baan te moeten lopen.
Straks lopen we nog door to Sahagún - dit lijkt meer op een Chinese naam dan op een Spaanse naam.
Onderweg plots getoeter : Magda en André passeren ons met hun mobilehome.
Maar wij hebben nog een uurtje of 2 te gaan.
Aangekomen in Sahagùn vinden we de mobilehome terug op het het stationsplein.
Bijna hadden we hen niet meer teruggevonden : Magda en André hadden de mobile home afgezet om boodschappen te doen en vonden hem niet meer terug. Na heel wat uitleg aan de Guardi Civil, waren deze zo vriendelijk om hen tot aan de mobilehome terug te voeren.
Alweer een belevenis voor hen.

Christa en Eddy

zaterdag 14 mei 2011 - Mansilla de Las Mulas - Léon - Trabajo del Camino

Aan de Parador op San Marcos

Vandaag besluiten we wat minder km te stappen zodat wij de grote stad Léon kunnen bezoeken. ;
Idderdaad. Léon blijkt heel wat in haar mars te hebben.
Wij vragen wat inlichtingen in de dienst van toerisme en krijgen direkt een goede en beknopte uitleg van alles wat hier te zien is.
De belangrijkste monumenten zijn de kathedraal de Santa Maria (net een trouwpartij aan de gang) , de kerk van San Isidoro en de rest van het historische centrum vol van kleine straatjes (wat door de bediende van het informatiecentrum "de natte wijk" wordt genoemd omdat hier het meeste bars en café's zijn).
Wij eten in een lokaal visrestaurantje. Niet juist wetende wat we hebben besteld.
Ik : Kikkererwten met scampi's - Eddy : erwtjes met spek gebakken -> voorgerecht
Hoofdschotel : ik :  lagoustines a la plancha (superlekker) - Eddy : Salmon Salsa - een supergroot stuk zalm, wat hem ook wel smaakte. Na ons middagmaal lopen we nog wat rond en gaan nog door tot het San Marco plein waar van het oude klooster een Parador (super-de-luxe hotels Spanje) is gemaakt. We lopen even binnen om de sfeer op te snuiven en zijn toch onder de indruk
Magda liet ons weten dat ze aan het rode kruis geïnstaleerd staan in Trabajo del Camino en vervolgen ons laatste stukje stappen voor vandaag.
Morgen gaan we er weer flink tegenaan.
Christa en Eddy

vrijdag 13 mei 2011 - Sahagùn - El Bungo Ranero - Mansilla de Las Mulas

Eddy voor de refugio in Mansilla

Wij zijn al ferm over halfweg. Van de 774 km moeten wij er nog maar 326 doen ! En we zitten nog steeds goed !
Vandaag een lange rechte weg, gelijklopend met de autosnelweg. Het geraas van de auto's op de achtergrond maakten het minder aangenaam om door dit vlakke deel van Spanje te stappen. 't Is maar dat we liever de vogeltjes horen.
Zoals gebruikelijk met de zon en de wind in de rug. Wij gaan ons eens moeten keren dat ook onze voorkant wat kleur kan krijgen. Na de middag is het wat beter omdat de snelweg wegdraait van de Camino.
Bij het binnenlopen van het dorpje voor onze eindbestemming, Reliegos zien we een aantal grotten. blijkbaar zijn dit bodega's.
Wij dachten dat Mansilla wat meer toeristisch was, maar dit blijkt niet het geval te zijn.
Aangekomen bij de mobilehome, heeft een ooievaar een nest gemaakt op een schouw en kunnen wij van heel dicht zien hoe hij en zij hun jongeren voeden (2)
Mooi spektakel.



Groetjes
Christa

reactie plaatsen

hallo
velen onder jullie lieten mij weten dat het niet lukt een reactie te plaatsen.
Mijn broer Johan heeft op 12 mei een reactie geplaatst die jullie allen kunnen lezen en waarin kort en beknopt is uitgelegd hoe jullie tewerk moeten gaan.
Veel succes
christa

woensdag 11 mei 2011 - Castrojeriz - Fromista - Carrion de Los Condes

Gisteren wa het de eerste keer sinds ze een mobile home hebben, dat Andre en Magda deze opnieuw hebben moeten verplaatsen. Een kordate boer liet ons weten dat wij ons op wijn vierkante meter grond hadden geinstalleerd en verzocht ons een ander plekje op te zoeken. We hebben ons dan maar op het kerkplein, in "het aanschijns God" afgzet.

Vandaag nog maar eens een extra lange tocht - 43 km - We beginnen met een zware klim van 14% en een nog sterkere daling van 17%. Amai dat doet pijn aan de knietjes. Dan moeten we onderdoor de ruïnes van het klooster van San Anton. Deze stonden bekend voor het genezen van een bepaalde ziekte die werd veroorzaakt door besmet graan en die sterk leek op lepra. In het kleine dorpje Boadilla del Camino vinden we een prachtige schandpaal. - heb er mij dan maar eens tegengezet. Ge weet nooit waarvoor dit goed is. In Fromista zien we sluizen met wel 5 verdiepen. Heel mooi. Maar dan vangen we het 2de deel van onze tocht aan. Het is een eentonige weg aan de zijkant van een grote baan. Bovendien is het bloedheet. Resultaat : alweer een kreeft . Doodmoe komen we dan ook bij de mobile home aan. Deze keer staan we op een camping. Als we toekomen heeft Magda er al voor gezorgd dat de was en de plas is gedaan. Waarvoor onze welgemeende merci.
's Avonds steekt Andre de BBQ aan, maar moeten vluchten voor het onweer, dat zich 's nachts vooral laat horen.

dinsdag 10 mei - Villabilla - Hontanas - Castrojeriz

Man, man wat kan het warm zijn in Spanje
Verder alweer een heel mooie tocht met alweer en totaal verschillend landschap. Nu wat meer rotsten. Tijdens 1 van onze haltes krijgt mijn ventje plots een pijnscheut in zijn rug.
Wonder boven wonder komen we in een volgend dorpje Magda en Andre tegen zodat hij zijn -toch zware- rugzak in de mobilehome kan achterlaten en hij zo zijn tocht kan verder zetten.
Voor we Catrojeriz binnenlopen zien we nog de prachtige ruïnes van het klooster van San Anton.
We zijn nogal vlug op onze eindbestemming zodat we nog mee dan tijd over hebben om in de bar te internetten met een "Vino local"
Tot morgen
Eddy en Christa

Maandag 9 mei - Villafranca - San juan de Ortega - Burgos - Villabilla

Een extra lange tocht en dat voor onze huwlijksverjaardag.
Vandaag ook een totaal ander landschap. We wandelen door sparrenbossen met erica·s in alle kleuren - purper, geel, wit - een prachtig kleurenpallet. Ik waan mij zowaar iu "de stille kempen op de purperen hei..."
In San Juan de Ortega staan we helaas alweer voor gesloten deuren aan de kerk. Nochtans blijkt hier een prachtig praalgraf te zijn van San Juan de Ortega, een weldoener die blijkbaar in deze streek heel wat huizen, bruggen heeft gebouwd en wegen aangelegd.
Dan gaan we maar door naar de grote stad Burgos. De gele pijlen van de camino zijn hier wat verdwenen en wij komen in Burgos via de alternatieve we over de N1, langs een industrieterrein met heel wat bedrijven. In Burgos aangekomen gaan we op zoek naar de kathedraal. Gewoon prachtig. Ze lopen er ongeveer een uurtje rond, maar moeten dan dringend onze weg vervolgen naar Villabilla. Een verontrustend sms-je van Magda dat Villabilla niet meer op de Camino ligt. Maar met wat vraag- en zoekwerk vinden we toch de mobil home terug.
Voor onze huwelijksverjaardag willen we deze keer uit gaan eten. Het eten was niet om over te spreken.
Zoals Andre smalend de woorden van een Spanjaard citeert : "Comer es un cultur"  -

zondag 8 mei 2011 - Santo Domingo de la Calzado - Belorado - Villafranca Montes De Oca

Deze morgen vetrokken onder een stralende zon. Het parcours is een beetje intressanter omdat we langs diverse kleine dorpjes komen. Deze morgen toen we vertrokken, hebben we heel wat ooievaars gezien. Buiten de stad staan een groot aantal palen waar we hun nesten kunnen op bouwen.
We gaan heel goed vooruit.
Het is nu nog maar middag en zal dus later nog wat toevoegen.
Vervolg

We psseren langs typisch Spaanse dorpjes. We waren nogal vroeg ter plaatse, dus installeren wij ons maar op een terraske.
Na het lekkere avondmaal -alweer- geprepareerd door Magda, wacht mij nog een verrassing . morgen zijn wij 25 jaar getrouwd. mijn ventje heeft voor een potje bloemen en een flesje cava gezorgd. Natuurlijk zaten Magda en Andre mee in het complot. Zij deden er trouwens nog een extra flesje bovenop als traktatie. Resultaat : heel wat gegiechel tijdens het afsluitend kaartspel

toedeloe

zaterdag 7 mei - Navarrete - Najera - Santo Domingo de la Calzada

Gisteravond nog een kaartpel gedaan met Magda en Andre: Magda is zowaar de kampioen en wint het ene spelletje na het andere.
Deze nacht hevig onweer en regen.
Dit weer hebben we dan ook voor de rest van de dag gehad - wind, regen en donder.
De ganse dag gietende regen schept de camino als het ware om tot een modderpoel, wat het lastig maakt om te stappen.  De terracotta kleurige aarde blijft met ferme kluiten eaan de schoenen plakken. Ik denk dat ze hier nog geen enkele keer een pelgrim gezien hebben met een paraplu. Iedereen loopt hier met een cape aan. Ik dus niet. Het parcours was vandaag ook niet zo mooi. Weinig te zien onderweg. Enkel bij aankomst in Santo Domingo de la Calzada. Dit is een mooi oud stadje waar de kathedraal centraal staat. Hier zitten constant 2 kippen in de kathedraal. De legende die hieraan vasthangt : een hospitalera wordt verliefd op een pelgrim, die haar huwlijksaanzoek afwijst. Ze neemt wraak en laat hem betrappen op diefstal en hij krijgt de doodstraf. Hij wordt opgehangen. Toen zijn ouders langs de galg voorbij kwamen, stelden zij vast dat hij nog leefde. Zij gingen naar de hoogwaardigheidsbekleders om gratie te vragen: Deze was net een lekker haantje en kip aan het eten. "Als dat waar is, worden deze kippen ook levend", waren zijn woorden. En kijk de dieren werden op slag springlevend.
Foto·s volgen later want ik kan geen netwerk opvangen met eigen computer.

Groetjes
Eddy en Christa

vrijdag 6 mei 2011 - Los Arcos - Torres del Rio - Logrono - Navarrete

Vandaag hadden we een vrij gevarieerde tocht : mooie landschappen, steden en parken. De zon wou er wel doorkomen, maar dat lukte niet zo goed - goed voor mij, want de volle zon is niet zo mijn ding.
In Los Arcos opnieuw vrij vroeg vertrokken. 39 km vandaag voor de boeg.
Een mooi, maar vrij helend en dalend landschap - heb hierdoor wat  pijn aan de knie, maar mijn ventje heeft gelukkig zalfkes mee. In Torres del Rio willen we een bezoekje brengen aan de kerk die is gesticht door de orde van de tempeliers, maar staan helaas voor gesloten deuren
We passeren Viana - bezoekje aan de kerk van Santa Maria
Gaan door naar Logrono, wat een vrij grote stad blijkt te zijn. Met nog 13 km voor de boeg, stuurt de camino ons door 2 parken om dan in Navarette uit te komen

5 mei 2011 - Puente la Reina - Estella - Los Arcos

Heb gisteren, toen ik terugkwam van het internetcafe, de Paus willen nadoen.Heb de grond gekust. Ben gestruikeld over een steen en voluit gegaan. Niets ernstig, kneukels van handen wat bebloed en knie wat blauw en dik. Vandaag een zware dag gehad, om 6 uur vertrokken en 43 km afgelegd  - Dit zijn 2 etappes in onze gids We starten in Puente la Reina om te eindigen in La Estella - hier komen we voorbij een mooie oude kerk - 1st etappe
Dan begint het intressante gedeelte. Eens La Estella buiten, komen we bij "La Fuente de vino" - de wijnfontein. Hier mag iedere pelgrim gratis wijn consumeren zoveel hij maar wil. Eddy heeft uiteraard vlug zijn beker in de aanslag. Daarna brengen we ook nog een bezoek het Monesterio de Arche - een klooster zonder paters of nonnen maar wel met een mooie kloostergang.
We gaan door naar Villamajor de Monjardin - hier spreekt een dame van Spaanse oorsprong, maar wonend in België ons aan : ze woont zowaar op 20 km van Ninove - later blijkt dat Andre en Magda deze zelfde dame haar bagage heeft meegevoerd tot in Los Arcos - Wat is de wereld klein
Het laatste deel van onze tocht vandaag is een ware marteling - nog 12 km in volle zon - zonder 1 stukje schaduw. Maar ik heb het gehaald - rond 17 hr zijn we dan eindelijk in Los Arcos.
Los Arcos, een beetje de thuisbasis van onze reisgezellen - zij werkten hier 7 jaar lang als hospitaleros - vrijwillig. Voor hen natuurlijk schone herinneringen. Een plaatselijke oude vriend, Gerardo, nodigt ons onmiddellijk uit om bij hem thuis een glaasje wijn te komem drinken. Dat slaan we uiteraard niet af Bij hem aangekomem blijkt zijn huis zowaar een museum- Nog vlug wat gaan eten en moe  maar voldaan het bedje in.
Slaapwel
Christa

Woensdag 4 mei 2011 - Zabaldika - Pamplona - Urtega - Puente la Reina

3de stapdag.
Blakende zon, met als resultaat een rood gezicht en rode armen.
We lopen door de prachtige stad Pamplona - Basilica  helaas gesloten, dus geen stempel te bemachtigen voor ons paspoort  - heel mooie omwalling. We passeren de universiteit van Navarra en, wonder boven wonder, een tekst, zelfs in het Nederlands- dat we ook daar een stempel kunnen bekomen. Voilà en zo heb ik ook eens efkes op de universiteit gezeten - letterlijk en figuurlijk, want ik mocht nog gebruik maken van hun andere (sanitaire) faciliteiten.
Verder lopen we onder een ganse reeks (moderne) windmolens. Midden in de natuur, niet mooi, maar wel heel indrukwekkend.
Morgen hebben we een vrij zware dag. We zullen dan proberen van ongeveer 43 km te lopen zodat onze reisgezellen Los Arcos kunnen bezoeken.
Groetjes Eddy en Christa

dinsdag 3 mei 2011 - Roncesvalles - Zubiri - Larrasoana - Zabaldiki

Zoals gemeld maken we onze tocht vandaag ietsjes langer - we gaan door to Zabaldiki.
Prachtig parcours volledig natuur, met een overheersende geur van brem. Onderweg komen we Magda en André tegen. Ze hebben een grote schapenbout gekocht - dat wordt smullen vanavond.
Het weer is vrij goed, wat bewolkt maar aangenaam stapweer. Toch een beetje moe komen we om half5 aan de mobilehome.
's Avonds leren we een nieuw kaartspel, waar we heel veel plezier aan beleven
Groetjes
Eddy en Christa

maandag 2 mei - start van onze 1ste etappe

Vandaag vangen we aan. Gisterenavond nog een hevig onweer gehad, maar vandaag lijkt het toch droog. Een pittige stijgend parcours brengt ons tot aan het standbeeld van de Heilige Maagd. Onder een hevige plensbui met nadien ook nog hagelstenen, vangen we de sterke daling aan. Met de natte rotsen,, toch een beetje gevaarlijk. Wij komen reeds aan in Roncevalles om14 hr - veel te snel natuurlijk en besluiten onze volgende dagelijkse etappes wat langer te maken. Andre en Magda hebben vandaag bijna 100 km moeten omrijden en tot bij ons te raken - alweer een omleiding.
Dus eerste stapdag met succes volgebracht
tot morgen

Eddy en Christa

1 mei 2011- aankomst St Jean pied de Port

vandaag aangkomen in St Jean zat later dan voorzien wegens een verplichte wegomlegging langs hele smalle bergwegel. Andre heeft ons veilig ter plekke gebracht. Bovendien leverde dit prachtige vergezichten op onderweg. St Jean is een prachtig dorpje waar we ook onze eerste stempel in ons pasport krijgen. Dan kunnen we de dag nadien onñiddellijk van wal steken Nog heerlijk Baskisch gegeten samen net onze reisgenoten. Trouwens, Andre en Magda sturen aan iedereen de groetjes en laten weten dat alles OK is.
Eddy en Christa

30april 2011

Na een lange tocht van 760 km met de mobilhome aangekomen in onze eerste rustplaats Sorgues - waar een in Maison du Truffle een voortreffelijke maaltijd hebben gegeten. Daarna voor een eerste keer knusjes en dicht naast mekaar in de mobilhome heerlijk geslapen. Morgen rijden we door naar St Jean Pied de Port waar we onze tocht zullen aanvangen. Tot de volgende