Rest mij nog 1 iets belangrijks - Magda en André

Magda en André
uit het diepste van ons hart houden wij er aan jullie heel erg te bedanken voor de steun en begeleiding. Voor het lekkere eten, de was en de plas, te veel om op te noemen.
Jullie hebben er voor gezorgd dat wij onze droom konden waarmaken.

DANK JE WEL  !!!!

Eddy en Christa

donderdag 26 mei 2011 - vertrek naar huis

Vandaag vangen we de tocht aan naar huis. Aangezien er nog voldoende tijd over is, wordt er besloten de tocht huiswaarts in etappes te doen.
Vandaag rijden we tot Carrion de los Condes, waar we ook met de camion zijn gestopt.
We hebben nu even de tijd om het stadje te bezoeken en ook om de kerk van het klooster binnen te lopen.
Ook hier is een Parador gevestigd. Zioli. Tijdens onze passage waren Magda en André hier al gaan eten.
Dus doen we dit nog een keer.
Heel lekker en met heel veel klasse.

restaurant Zioli

Onderweg doorheen Frankrijk brengen we ook nog een bezoek aan de Nederlandse vriend van onze reisgezellen : Kees en Marij. Mevrouw GPS stuurt ons echter langs zo kleine baantjes, dat we bijna met de mobilehome er niet langs kunnen. Maar we geraken toch ter plaats.
Kees, Marij, André en Magda hebben mekaar leren kennen tijdens de camino en zijn nog steeds vrienden.
Kees en Marij hebben in Frankrijk een oud huis gekocht en zijn daar al 8 jaar aan verbouwingen bezig. Maar het mag gezien worden : hun huis is een pareltje.

Een volgende dag rijden we gezapig doorheen het Franse landschap. Wat is Frankrijk groot en mooi. Heel veel akkers en wijngaarden. Er komt geen einde aan.
We rijden naar een klein stadje Vezelay waar ook een route van de camino start, net als in Le Puy. Het is een mooi stadje dat op een berg is gesitueerd, maar wel al vrij toeristisch. Zo een beetje à la "La Roche" of "Durbuy". Heeft ook een kathedraal.
's Avonds slapen we op het hof van een boerderij. Een "fois gras" - kwekerij. Wij krijgen een lekkere maaltijd voorgeschoteld, maar wel nogal duur voor wat het was. Maar kom, we gaan niet klagen. De bonen met canard hebben gesmaakt en zorgen de dag nadien voor een goede darmwerking.

Kathedraal St Madeleine in Vezelay

Dan verkennen we nog wat de champagnestreek - heel mooi met al die wijngaarden.
Het laatste stuk van onze reis verloopt helaas niet zo goed. Op ongeveer 2 uur van huis krijgen we plotseling nog een klapband. Gelukkig kan André de mobilehome goed onder controle houden en zet hem veilig aan de kant. Een telefoontje naar Europe Assitance zorgt er voor dat we anderhalf uur later terug kunnen verder rijden.
Bij onze thuiskomst wacht ons echter nog een verassing : ma, pa, broer, schoonzus, dochter en vriendje zitten allemaal geduldig op ons te wachten. Met spandoek aan de gevel en champagne.
Wat een ontvangst en thuiskomst !

Woensdag 25 mei 2011 - Aankomst van Eddy in Finisterra

Eddy zet het laatste stuk van zijn tocht in. Hij liet weten dat het nogal veel bergop en bergaf is. Maar wel heel mooi landschap. Heb al wat spijt dat ik niet ben meegestapt.
Het eindpunt van de dag is de Faro de Fisterra - wat de vuurtoren blijkt te zijn. De legende zegt dat Jacobus hier aan land zou zijn gekomen, vandaar dat nog heel wat mensen ook dit laatste deel er nog bij doen.
In principe moet je hier je kleren verbranden, maar Eddy houdt het bij zijn pet.
Toen onze reisgezellen zelf de tocht ondernamen, deden zijn dit stuk met de bus.
Magda herinnerde zich dat zij hier heel lekker langoustine heeft gegeten. Wij gaan dus op zoek naar dit restaurantje, maar alles is in de loop der jaren onherkenbaar veranderd.
Toch vinden we een restaurant waar ze nog langoustines serveren. Eerst wordt, net als bij kreeft het exemplaar levend getoond. Eigenlijk een beetje gruwelijk. Maar ja, het moest maar zo lekker niet zijn.
Wij proeven ook een gerecht genaamd "pieds de pouces" - vergelijkbaar met garnalen die je eerst nog moet pellen.
We verschieten alleen een beetje van de rekening, want alles wordt in gewicht afgerekend.
Ja, langoustine à 100 euro/kg en kreeft la même chose, wat aperitieven, extra desserts : gepeperde rekening van 370 euro - maar ja, op het einde van de pelgrimstocht mag je je toch 1 keer laten gaan, niet ?
En het heeft gesmaakt !

Ziet het er niet lekker uit ?

Magda laat het zich smaken

Faro de Fisterre

Christa

dinsdag 24 mei 2011 - Eddy zet zijn tocht verder

Zoals gezegd zet Eddy zijn tocht nog verder. Hij gaat door tot Finisterra. De af te leggen 100 km tot "het einde van de wereld" zal hij in 2 dagen afleggen op zijn ééntje.
Zelf blijf ik bij Magda en André en gaan een beetje shoppen. Wij lopen een ganse voormiddag rond in de welgekend "El Cortes Inglès" en kopen er wat souvenirs. Ook Magda koopt een kleedje voor haar kleindochtertje Fientje.
Ik ga aan de haal met een aantal panda's voor de collectie van dochterlief en nog wat voor haar vriendje.
Wij hebben afspraak met Eddy halverweg zijn tocht in Maronas. Wij mogen de mobilehome plaatsen op een parking van (alweer) een plaatselijke herberg. Mensen zijn hier toch nog wel vriendelijk.
Wij nemen dan ook gewillig plaats op het terras en krijgen al gauw gezelschap van een groepje van 5 vrouwen die op hun eigen manier een tocht aan het maken zijn. Wij raken aan de praat. Heel toffe meiden. Als we Eddy in de verte zien aankomen halen de dames hun zangboek boven en geven mijnen Eddy zowaar een serenade : "El fin del camino......tra la la..."
Wij blijven maar wijn consumeren en het resultaat hiervan : tijdens het kaartspel weet bijna niemand meer wie welke kaart heeft gespeeld...
Hoog tijd om in ons bedje te kruipen

Christa

maandag 23/5/2011 - Labacolla - Santiago de Compostela

Kathedraal van Santiago

Nog 10km te gaan en we zijn op onze eindbestemming.
We slapen vndaag wat langer en ontbijten samen met Andre en Magda.
Rond 8 uur starten we: We passeren het punt waar normaal de pelgrims stoppen voor ze Santiago binnenlopen : Monte de Gozo. Hier staat ook een herdenkinsmonument voor paus Johannes Paulus II omdat hij daar blijkbaar eens een bezoek heeft gebracht en zou verwezenlijkt hebben dat hier heel wat overnachtingsplaatsen voor pelgrims erbij kwamen.
We zien Santiago al liggen en lopen de voorstad binnen
Om 10 hr is het dan zo ver we staan voor de kathedraal. We hebben het gehaald.
Op het plein aankomend was het wel een raar zicht want er kamperen blijkbaar een groot aantal protestjongeren met hun tentje - echt geen zicht.
We gaan dan naar het bureau voor de pelgrims om onze Compostela te halen - lees : ons diploma
Moeten bijna een uur aanschuiven. We laten nog een fotocopie nemen want dan kunnen we vanavond in de parador gratis eten als we bij de 10 eerste zijn.
Om af te sluiten gaan we nog naar de pelgrimsmis om 12 hr met Magda en Andre.
Dan duiken we het stadje in op zoek naar een paar souvenirs.
En zoals gezegd eten we vanavond gratis in de parador.
Mijn ventje gaat morgen nog door naar Finestra - nog een 100 km verder. Hij wil dit in 2 dagen doen.
Ik blijf bij Magda en Andre.
Mijn doel is bereikt : het halen van Santiago De Compostela
Het is goed geweest.
Een aanrader voor eenieder die van wandelen en van de natuur houdt.
Christa

22/5/2011 - Castañada -Perdouzo -Labacolla

Hoe dichter tegen Santiago, hoe groter de tekens

Onze laatste volle stapdag vandaag.
Blakende zon direkt in de ochtend - Geeft een heel mooi beeld
We komen vandaag ook opnieuw onze Deense man tegen, die we al een paar keer op de goede weg helpen. 76 jaar is hij en hij loopt iedere dag evenveel km als wij - niet te geloven. Hele positieve mijnheer. Maar deze nacht is toch eens in een hotel gaan slapen. Kwestie van een beetje proper in Santiago toe te komen.
Wij krijgen vandaag een paar serieuze kuitenbijtertjes te verweken, wat blijkbaar niet zo goed in ons boek is aangeduid. Kort maar heel stijl omhoog.
We lopen in de ochtend door Arzúa, wat toch nog een vrij grote stad is.
Pedrouzo lopen we, zonder het te weten langszij. Je moest even van de baan afwijken om in dit dorpje te kunnen vertoeven. Pech gehad, want dit was het plaatsje waar we ons boterhammetje gingen opeten.
We lopen dan maar door tot het eerstvolgende etablissement.
Onderweg zien we een aantal rare constructies. Dit blijken opslagplaatsen voor graan of maïs te zijn.
Bijna in Labacolla lopen we langszij het vliegveld. Iedere keer als je een vliegtuig ziet vertrekken denk je : alweer een vliegtuig vol pelgrims die naar huis vertrekken.
We blijven ook in dit dorp voor overnachting.
Magda heeft opnieuw voor een lekker diner gezorgd  met meloen met hesp als voorgerecht. jammie

ZE ZIJN ER!!!

Hey allemaal juist ons mama aan de lijn gehad. Ze lopen momenteel binnen in Santiago de Compostela. Ik wou jullie dit toch efkes laten weten.
Groetjes Iris